Gepubliceerd op 07-08-2017
Een organisatie wordt vaak beschreven in termen van een organigram. Hierin staan de functies van de medewerkers en de onderlinge relaties in een overzichtelijk schema weergegeven. Een leidinggevende staat getekend boven zijn medewerkers en een stafmedewerker staat in het organigram naast de lijn weergegeven. Een belangrijke vraag is of de organisatie er in werkelijkheid ook zo uit ziet. Staan de medewerkers ook daadwerkelijk op de getekende positie en worden ze daarbij ook ondersteund en door anderen erkend?
Medewerkers van een organisatie hebben eigen beelden over hun eigen positie, de positie van anderen, hun eigen werkzaamheden, wie de ‘echte’ baas is en wat hen en anderen drijft. Ook heeft de omgeving van een organisatie een beeld van de organisatie, die ook nog eens anders kan zijn. Er zijn geschreven uitingen, die bewust worden medegedeeld, maar er zijn ook veel ongeschreven, veelal onbewuste uitingen. Wat zijn de eerste indrukken die u worden opgedaan wanneer men een organisatie binnenloopt. Wat nemen we (als buitenstaander) waar? Wat voor sfeer wordt er geproefd? Niemand kan zich aan de werking van het organisatiesysteem onttrekken.
Door onbevangen waar te nemen en niet te snel te (be-)oordelen, wordt zicht verkregen op de ongeschreven regels en onzichtbare kwaliteiten van de organisatie. Deze manier van kijken wordt systemisch kijken genoemd. En hiermee worden ‘verborgen’ kwaliteiten zichtbaar gemaakt, betekenis gegeven en ‘werkbaar’ gemaakt. Op deze manier leven de zogenaamde kernwaarden ook daadwerkelijk!